Σε πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Πολ. Έφεση 37/2015), απορρίφθηκε έφεση γυναίκας η οποία είχε εγγυηθεί δάνεια εταιρείας της οποίας ήταν μέλος, με την αιτιολογία ότι υπέγραψε υπό πίεση του συζύγου της και της τράπεζας. Η τράπεζα, A. Β. Cyprus Ltd, είχε ήδη εξασφαλίσει απόφαση κατά της εταιρείας και άλλων εγγυητών και προχώρησε εναντίον της εφεσείουσας (δηλ. στο πρόσωπο που άσκησε έφεση) για το υπόλοιπο χρέος, ζητώντας επίσης εκποίηση υποθηκευμένων ακινήτων της.
Η θέση της εφεσείουσας ήταν ότι οι υπογραφές της στις προσωπικές εγγυήσεις και τις υποθήκες ήταν αποτέλεσμα ψυχικής πίεσης, εξαναγκασμού και έλλειψης ανεξάρτητης νομικής συμβουλής. Παράλληλα, προώθησε ανταπαίτηση ζητώντας ακύρωση των εγγυήσεων για τους πιο πάνω λόγους.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο έκρινε ότι (α) η εφεσείουσα γνώριζε πλήρως τι υπέγραφε, (β) είχε ενεργό συμμετοχή στη διαχείριση της εταιρείας και την εξασφάλιση των τραπεζικών διευκολύνσεων, (γ) οι εγγυήσεις και η υποθήκη που παραχώρησε ήταν έγκυρες και συνεχείς, καλύπτοντας τόσο υφιστάμενες όσο και μελλοντικές υποχρεώσεις της εταιρείας, (δ) οι ισχυρισμοί περί ψυχικής πίεσης και βίας ήταν επινοημένοι και μη πειστικοί.
Στις 22/01/2025 το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, επισημαίνοντας ότι:
- Δεν υπήρξαν αποδείξεις ότι η εφεσείουσα αγνοούσε τι υπέγραφε.
- Δεν υπήρχε οποιοδήποτε στοιχείο που να συνδέει ισχυριζόμενη μεταγενέστερη καταγγελία βίας με τις υπογραφές των εγγυήσεων.
- Η υπογραφή των εγγράφων έγινε κατόπιν εξηγήσεων από τραπεζικούς λειτουργούς και παρουσία μελετημένων εγγράφων.
- Οι γενικές αρνήσεις και οι αόριστοι ισχυρισμοί της εφεσείουσας δεν είχαν δικογραφηθεί επαρκώς ούτε υποστηρίχθηκαν από αποδεκτή μαρτυρία.
Σημαντικά σημεία της απόφασης:
- Οι εγγυήσεις κρίθηκαν δεσμευτικές ακόμη και αν υπογράφηκαν χρόνια πριν τη χορήγηση συγκεκριμένων διευκολύνσεων.
- Ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δικαιώματος για δίκαιη δίκη εντός εύλογου χρόνου απορρίφθηκε, καθώς η καθυστέρηση οφειλόταν εν μέρει στην ίδια την εφεσείουσα.
- Η προσπάθεια ακύρωσης των εγγυήσεων εκ των υστέρων, μέσω ισχυρισμών περί πίεσης ή παραπλάνησης, απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Τι πρέπει να γνωρίζουν οι πολίτες και επιχειρηματίες:
Η απόφαση αυτή υπογραμμίζει τη σημασία της πλήρους κατανόησης των νομικών δεσμεύσεων κατά την υπογραφή προσωπικών εγγυήσεων ή υποθηκών. Τα Δικαστήρια δεν θα ακυρώσουν έγκυρες εγγυήσεις παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που αποδεικνύονται με πειστική μαρτυρία. Η εμπλοκή σε εταιρικές αποφάσεις και η υπογραφή εγγράφων σημαίνει αποδοχή ευθυνών.
Συμπέρασμα
Η υπόθεση αποτελεί υπενθύμιση ότι οι προσωπικές εγγυήσεις είναι σοβαρές νομικές δεσμεύσεις. Οι υπογράφοντες πρέπει να ζητούν ανεξάρτητη νομική συμβουλή, να διαβάζουν προσεκτικά τα έγγραφα και να κατανοούν το εύρος των υποχρεώσεών τους. Η επίκληση ψυχολογικής πίεσης εκ των υστέρων δεν αρκεί για ακύρωση εγγυήσεων χωρίς σαφή και πειστικά αποδεικτικά στοιχεία.
The content of this article is intended to provide a general guide to the subject matter. Specialist advice should be sought about your specific circumstances.
