Δ35 Θ18 - αναστολή εκτέλεσης πρωτόδικης απόφασης - άσκηση έφεσης - δικονομία - σύμφυτη εξουσία - θετική υποχρέωση - εξαιρετικές περιστάσεις - ανεπανόρθωτη βλάβη - επιβολή όρων – ισοζύγιο - συμφέροντα της δικαιοσύνης - κατάχρηση – διατάγματα Grepe v Loam (restraint orders) - αναστολή εκτέλεσης Norwich Pharmacal - ταχεία εκδίκαση της έφεσης

Η ανάλυση που ακολουθεί αφορά την δυνατότητα αναστολής της εκτέλεσης μίας πρωτόδικης απόφασης όταν έχει καταχωρηθεί έφεση κατ' αυτής. Αναφοράς κατωτέρω τυγχάνουν αποφάσεις των Επαρχιακών Δικαστηρίων και του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου, ως και των Δικαστηρίων της αλλοδαπής. Οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι δεσμευτικές για τα κατώτερα Δικαστήρια όσον αφορά το ratio decidendi τους, ενώ τα εν παρόδω λεχθέντα τους (obiter) συνιστούν μη δεσμευτικές -πλην όμως κατευθυντήριες- αναφορές (βλ. μεταξύ άλλων Κάγκα ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 262, Μαυρογένης ν. Βουλής κ.ά. (Αρ. 3) (1996) 1 ΑΑΔ 315, ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ VICTOR NICOLAEVICH MAKUSHIN (ΑΡ. 1) (2012) 1 ΑΑΔ 20, Practice Note (Judicial Precedent) [1966] 3 All ER 77, Το Αγγλικό Κοινό Δίκαιο, οι Κανόνες της Επιείκειας και η Εφαρμογή τους στην Κύπρο» (1981) του Γ. Μ. Πική, σελ. 21 et seq.). Οι αποφάσεις των πρωτόδικων Δικαστηρίων είναι καθοδηγητικές για τα ομόβαθμα Δικαστήρια, τα οποία τείνουν να τις ακολουθούν ενόψει της δικαστικής αβρότητας (judicial comity), εκτός άμα υπάρχει επαρκής λόγος για τ' αντίθετο (βλ. Σταυρινού ν Σταυρινού και Άλλου, Αρ. Αγωγής 579/03, ημ. 16.1.06, ΜΑΛΕΚΚΟΣ κ.α. ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ κ.α., Αρ. Αγωγής: 6547/12, 31/12/2018, Halsbury's Laws of England, Civil Procedure (Volume 11 (2015)), παρ. 32. «Decisions of co-ordinate courts.»). Η νομολογία χωρών που εφαρμόζουν το αγγλικό κοινό δίκαιο είναι καθοδηγητικής σημασίας για τα Δικαστήριά μας, τα οποία δύνανται να την ακολουθήσουν, στην έκταση που η νομοθεσία μας ή η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (ratio decidendi των αποφάσεων) δεν τείνει σε αντίθετη κατεύθυνση. Παλαιότερα, ενόσω η Κύπρος ήταν αγγλική αποικία (colony) – περίοδος 05.11.1914 μέχρι 16.08.1960 (βλ.Halsbury's Laws of England/Commonwealth (Volume 13 (2017), παρ. 651. «Republic of Cyprus.»), τα Δικαστήρια μας δεσμεύονταν από τις αποφάσεις των αγγλικών Δικαστηρίων (βλ.Queen v. Erodotou 19 CLR 144 ως υιοθετείται στις Κολοκασίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 252 και Πουτζιουρής & άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 2 ΑΑΔ 309) και οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου μας υπέκειντο σε έφεση στο Ανακτοσυμβούλιο (Privy Council) (βλ. Halsbury's (ανωτέρω) παρ. 607 και 612 και ενδεικτικά την APHRODITE N. VASSILIADES ν. ARTEMIS N. VASSILIADES AND ANOTHER (V18) 1 CLR 10, αφορώσα ακύρωση δόλιας μεταβίβασης, που εκδικάστηκε στο Ανακτοσυμβούλιο από τους Lord Macmillan, Lord Wright and Lord Clauson.). Έχει πλέον νομολογηθεί ότι οι αποφάσεις των αγγλικών, ιρλανδικών και σκωτικών Δικαστηρίων ακολουθούνται βάσει δικαστικής αβρότητας ως παρουσιάζουσες το κοινό δίκαιο, ενέχουν δε απλώς πειστικό (persuasive) χαρακτήρα και δεν είναι δεσμευτικές (βλ. μεταξύ άλλλων THE REPUBLIC ν. PHIVOS PETROU PIERIDES (1971) 2 CLR 181, Antonis Mouzouris and Another v. Xylophaghou Plantations Ltd. (1977) 1 C.L.R. 287, Adamtsas Ltd. (In voluntary Liquidation) v. Republic (Minister of Finance and Another) (1977) 3 C.L.R. 181, Hassanein Kamal ν. "Hellenic Island" and/or "Island" και Άλλων (Aρ.2) (1994) 1 ΑΑΔ 578). Είναι βέβαια θεμιτό σε περιπτώσεις θεματικής συγγένειας να ακολουθούνται εκτός εάν τα Δικαστήρια μας πειστούν ότι οι αποφάσεις αυτές είναι λανθασμένες (βλ.SOLOMOS STYLIANOU ν. THE POLICE (1962) 1 CLR 152) ή αν οι τοπικές συνθήκες (local conditions) τείνουν προς την απόκλιση απ' αυτά που νομολόγησαν (βλ.THE REPUBLIC ν. PHIVOS PETROU PIERIDES (1971) 2 CLR 181, Erodotou (ανωτέρω), KEM (TAXI) LIMITED ν. ANASTASSIS TRYPHONOS (1969) 1 CLR 52). Στους Halsbury's (ανωτέρω), Civil Procedure (Volume 11 (2015)), παρ. 39 «Overseas decisions» γράφεται ακόμη ότι ένα Δικαστήριο δύναται να ανατρέξει ευρύτερα στις αποφάσεις των Δικαστηρίων όλων των χωρών που εφαρμόζουν το κοινό δίκαιο με σκοπό να αντλήσει καθοδήγηση («the decision of an overseas court in a common law country [...] may be useful as a guide to the court to which it is cited as to what its decision ought to be»). Ο αναγνώστης καλείται λοιπόν κατά την ανάγνωση του παρόντος να έχει τα ανωτέρω υπόψη του.

Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας (ΘΠΔ), στη Διαταγή 35, Θεσμό 18, (Δ35 Θ18), προνοούν «An appeal shall not operate as a stay of execution or of proceedings under the decision appealed from except so far as the Court appealed from or the Court of Appeal, or a Judge of either Court, may order; and no intermediate act or proceeding shall be invalidated, except so far as the Court appealed from may direct. Before any order staying execution is entered, the person obtaining the order shall furnish such security (if any) as may have been directed. If the security is to be given by means of a bond, the bond shall be made to the party in whose favour the decision under appeal was given.».

Click here to continue reading . . .

The content of this article is intended to provide a general guide to the subject matter. Specialist advice should be sought about your specific circumstances.